241 จำนวนผู้เข้าชม |
นี่คือภาพรวมของบ้านในช่วงทศวรรษ 1950 ก่อนสร้างใหม่ เป็นบ้านของคู่รักชาวแคนาดาในเวสต์แวนคูเวอร์พร้อมลูกๆ สองคน เมื่อบ้านเดิมไม่ตอบโจทย์การใช้งานจึงมีแผนที่จะปรับปรุงบ้านเพื่อให้ลูก ๆ สามารถเติบโตได้ในสภาพแวดล้อมที่ดีขึ้น มีที่ว่างเพียงพอสำหรับของเล่น หนังสือ และการเล่น ซึ่งบ้านเดิมหลังคาทรงปั้นหยาชั้นเดียวเรียบง่ายนี้ไม่ตอบโจทย์อย่างครอบคลุม เพราะเป้าหมายของสถาปนิกไม่เพียงแต่ให้พื้นที่ใช้งานมากขึ้นเท่านั้น แต่ยังต้องการเปลี่ยนเพื่อปรับปรุงคุณภาพและความรู้สึกโดยรวมด้วย
เริ่มแรกเจ้าของบ้านต้องการเปลี่ยนหลังคาให้บ้านดูโมเดิร์น แต่หลังจากพิจารณาแล้วสถาปนิกได้ข้อสรุปว่าการปรับปรุงใหม่ต้องมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แทนที่จะรักษาหลังคาเหมือนเดิมและปรับปรุงภายในให้ทันสมัย เขาเลือกที่รื้อหลังคาเดิมออกแล้วใส่หลังคาเฉียงสูงเพื่อเพิ่มชั้นที่ 2 เป็นส่วนห้องนอน ห้องน้ำ และห้องทำงาน ซึ่งการเพิ่มชั้นใหม่เหนือโครงสร้างที่มีอยู่เดิมนั้นเป็นสิ่งที่ท้าทายทั้งในด้านโครงสร้างและทางสถาปัตยกรรม เพราะต้องผ่านการคำนวนโครงสร้างอย่างดีไม่ให้ผิดพลาด สถาปนิกพบว่าโครงสร้างของบ้านที่มีอยู่เดิมส่วนใหญ่ยังดีอยู่ ทำให้การเปลี่ยนแปลงที่เสนอนั้นเป็นไปได้
นอกจากหลังคาแล้ววัสดุภายนอกยังเปลี่ยนด้วย เช่น หน้าต่างอะลูมิเนียมชุบอะโนไดซ์สีดำ ไม้ซีดาร์สีแดงแบบตะวันตก และผนังเมทีลชีท seamless สีดำ เมื่อมารวมกับประตูหน้าเป็นไม้วีเนียร์ไม้โอ๊คสีขาว และทางเดินคอนกรีต จะช่วยเสริมความทันสมัยของบ้านในขณะเดียวกันก็ยังดูเข้ากันได้กับลักษณะของบ้านใกล้เคียงที่มีอยู่ในชุมชน
เมื่อเดินตามบันไดไต่ขึ้นมาถึงเฉลียง เปิดประตูเข้าสู่ภายในจะเห็นว่าใช้พื้นไม้โอ๊คขาวย้อมสี ซึ่งเป็นกลวิธีที่สถาปนิกตั้งใจสร้างความต่อเนื่องระหว่างภายในให้ดึงธรรมชาติจากภายนอกเข้ามาสู่ตัวบ้านอย่างกลมกลืน
พื้นที่ใช้สอยชั้นล่างจัดแปลนแบบ open ผสานฟังก์ชันนั่งเล่น ห้องครัว ห้องรับประทานอาหาร เข้าไว้ด้วยกันในพื้นที่เดียวอย่างต่อเนื่องกัน โดยรื้อผนังกั้นห้องเดิมออกบางส่วนเปิดใหม่เชื่อมต่อบ้านจากด้านหน้าไปด้านหลัง แล้วเพิ่มหน้าต่างขนาดใหญ่ใส่กระจกที่ใช้งานได้ทั้งสองด้านช่วยให้มีการระบายอากาศแบบลมผ่านอาคาร (Cross ventilation) และสร้างมุมมองที่ไม่มีสิ่งกีดขวาง นอกจากนี้ยังแบ่งส่วนห้องพักสำหรับผู้มาเยือน เด็กทั้งสองคนก็มีพื้นที่เล่นเฉพาะของตัวเองอีกด้วย ซึ่งตรงทุกโจทย์ที่เจ้าของบ้านได้ตั้งเอาไว้
แม้จะมีครบฟังก์ชันหลักที่ต้องการ แต่นักออกแบบยังไม่หยุดแค่นั้น เขาเพิ่มพื้นที่ชั้นที่สองขึ้นไป เพื่อให้คุณพ่อคุณแม่มีที่หลบภัยทำงานอย่างเป็นส่วนตัว ห่างจากเด็กเล็กที่อาจเล่นเสียงดังกวนใจในช่วงทำงาน และทำให้มีความยืดหยุ่นในการใช้งานจากการเพิ่มห้องพักบนชั้นล่างให้มากที่สุด
ห้องนอนใหญ่ส่วนตัวและห้องน้ำในตัว มีช่องแสงและความอบอุ่นของไม้เป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้ชั้นนี้เต็มไปด้วยความอบอุ่นและมีแสงธรรมชาติมากพอๆ กับชั้นล่าง หลังคาลาดเอียงทำให้รู้สึกว่าพื้นที่สูงขึ้นแม้ว่าในส่วนต่ำสุดจะสูงไม่มากเพราะต้องการลดน้ำหนักที่ผนังเดิมต้องแบกรับก็ตาม
ข้อมูลอ้างอิงจาก banidea , Silentsama